माहेरवाशीण!!!

काय होतंय, काही कळत नाही.
रोजचा बेधुंद गंध, दरवळत नाही.
प्रेमाचा इंद्रधनु, रंग उधळत नाही.
रात्र सरत नाही,दिवस पुरत नाही.
तुझ्याविण बाकी काही उरत नाही.

काय होतंय, काही कळत नाही.
सारं काही शांत,शब्द बोलत नाही.
कोणी हसत नाही, कोणी रुसत नाही.
कोणी चिढत नाही, कोणी रागावत नाही.
तुझ्या आठवणीइतकं, कोणी छळत नाही.

काय होतंय, काही कळत नाही.
सगळं शोधातोय, काहीच मिळत नाही.
काही सुकत नाही, काही वाळत नाही.
काय हवं काय नको, कोणी विचारत नाही.
खरंय, तुझ्या वाचून माझं पान हलत नाही.

काय होतंय, काही कळत नाही.
सारेच साथीला, तुजसम ठाम सोबत नाही.
आहेत चिक्कार, तुजसम कोणी जगात नाही.
कितीदा खूणवावे, तुज काही समजत नाही.
कितीदा बोलवावे तुज, तू काही येत नाही.

काय होतंय, काही कळत नाही.
कितीदा पहावे तुज, मन तृप्त होत नाही.
तुझवीण एकटं मला, आता राहवत नाही.
तू आणि फक्त तू, बाकी काही आठवत नाही.
उद्या परत ये, म्हणू नको कोणी पाठवत नाही.

                                             संतोबा…