मी कर्ता, मीच करविता, मी साऱ्यांचा भाग्यविधाता.आसमानी,सुलतानी संकटी, मी संकटमोचक विघ्नहर्ता.कष्टकऱ्यांचा नेता मी, भांडवलदारांचा सारथी मी.सर्वांच्या यशातील वाटा मी, असा आहे मी असामी.चेहरा माझा पुरोगामी, प्रतिगाम्यांचाही आधार मी.दोन्ही दगडी पाय माझा, पडद्यामागचा सुत्रधार मी.अगम्य माझ्या चाली अन् लवचिक माझी विचारधारा.दोन्हीकडे ऊठबस माझी. संकटी जो मी त्याच्या आधारा.अकल्पित माझ्या भूमिका, कधी कोणाला देतो टाळी.घडो काहीही कुठेही, साऱ्यांना वाटे माझीच ही खेळी.आपले साऱ्यांशीच सख्य, नाही कोणाशी कसले वैर.न बोलल्या शब्दांबाहेर जो माझ्या, नाही त्याची खैर.सत्तेच्या सारीपाटापायी, अलत्याभलत्यांशी लावतो पाट.वेळोवेळी, भल्याभल्यांना दाखवतो मी कात्रजचा घाट.रुजवली मी जी विषवल्ली, भिडे तिचा फास माझ्या गळा.उद्ध्वस्त केली तरुणाई तिने, मनी फुलवला द्वेषाचा मळा.निकराच्या लढाईत, डाव जिंकताना तह मी केला.बेरजेच्या राजकारणात, विश्वास मात्र वजा झाला.कमावला नावलौकिक, तरी पाठ सोडेना खंजीर.वैऱ्यास सामील झाले सांगाती, तोडून नात्यांची जंजीर.संतोबा...
Sunday, June 22, 2025
आधारवड
Labels:
कविता
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 प्रतिक्रिया:
Post a Comment