लग्न काही ठरत नाही

वय वाढत जातं, 
लग्न काही ठरत नाही.
आईशिवाय घरात,
कोणीच काही बोलत नाही.
भाऊ अडलाय, बाबा थकलाय,
 सारं काही कळतं.  
पण राजकुमारीचं लग्न,
असंच कोणाशी का जुळतं.  
तुझं माझं करता,  
वाढत  जातो अपेक्षांचा डोंगर.
प्रेमाला व्यवहाराची,  
लाभते किनार.  
तारुण्य ओसरत जातं.  
स्वप्न वास्तवातील दरी,  
सांधता सांधत नाही.  
दिव्यातील वातीचं प्रयोजन,  
कळता कळत नाही.  
कांदा पोह्यामध्ये,  
पडू लागतो खंड.
क्षणाक्षणाला तनमन
करू लागते बंड  
सखीचं बाळ कवटाळता,  
गुदमरून जातो श्वास.  
नकाराचा जोश संपून,  
होकाराची लागते आस.