काळी आई

काळी आई मी लेकरांची,

बळीराजा लेक माझा गोजिरा.

हिरवे लेणं, साज माझा साजिरा.

अंगाखांद्यावर किलबिल पाखरांची,

जणू रुणझूण नववधूच्या पैंजणाची.

काळी आई मी लेकरांची, 

बळीराजा लेक माझा कष्टाळू .

घननिळ आभाळ, बाप जसा मायाळू.

माणिक मोत्यापरी फळे-फुले बहरती.
विठुमाऊली येती, सावत्याचा मळा पाहती.

काळी आई मी लेकरांची,

बळीराजा लेक माझा पोशिंदा,
अजाण पांढरपेशी करिती निंदा. 
चार पैशात खरेदती बहुमोल वाण ,
कशी होईल त्यांस कष्टाची जाण. 

काळी आई मी लेकरांची,

बळीराजा लेक माझा भोळा.

मजवर दलाल ठेविती डोळा,
भूल थापा देऊनी फसवती,
दीड-दमडी साठी सौदा करती.

काळी आई मी लेकरांची,
बळीराजा लेक माझा हतबल.
असहाय्य करुनी नाडती  खल.
जाहली कैसी भडव्यांची पैदास,

कुंपणात मज डांबूनी, घालती हैदोस.
                                   .... संतोबा   (संतोष गांजुरे)